υπερώο

υπερώο
το / ὑπερῷον, ΝΜΑ, και επικ. και ιων. τ. ὑπερώϊον Α
το αμέσως κάτω από τη στέγη και πάνω από όλους τους ορόφους δωμάτιο, η σοφίτα (α. «μένουν χρόνια ολόκληρα σε ένα υπερώο» β. «ἐμοὶ δ' ὑπερῶον καὶ ξυνοικία δύο», Αριστοφ.)
νεοελλ.
εξώστης θεάτρου ή κινηματογράφου, γαλαρία
μσν.-αρχ.
το επάνω μέρος τού σπιτιού, ο τελευταίος όροφος, στον οποίο διέμεναν συνήθως οι γυναίκες (α. «ἐν ὑψηλῷ ὑπερώῳ τῆς οἰκίας ἀνατολῆς», Θεοδώρ.
β. «παρθένος αἰδοίη ὑπερώϊον εἰσαναβᾱσα», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. τής λ. ὑπερῴα*].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • υπερώο — το 1. οανώτατος όροφος, το τελευταίο πάτωμα. 2. σοφίτα (βλ. λ.). 3. εξώστης θεάτρου πάνω από τις σειρές των θεωρείων προορισμένος για πολύ κοινό, η γαλαρία …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Ιταλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ιταλίας Έκταση: 301.230 τ. χλμ. Πληθυσμός: 56.305.568 (2001) Πρωτεύουσα: Ρώμη (2.459.776 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ευρώπης. Συνορεύει στα ΒΔ με τη Γαλλία, στα Β με την Ελβετία και την Αυστρία, στα ΒΑ με τη… …   Dictionary of Greek

  • Κωνσταντινούπολη — (τουρκ. Istanbul). Πόλη (8.831.805 κάτ. το 2000) της ευρωπαϊκής Τουρκίας, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας (5.220 τ. χλμ., 10.018.735 κάτ.). Είναι χτισμένη στις δύο πλευρές του Κεράτιου κόλπου (τουρκ. Halic) στο στόμιο του Βοσπόρου (τουρκ.… …   Dictionary of Greek

  • γυναικωνίτης — Ο ιδιαίτερος χώρος του σπιτιού που προοριζόταν παλαιότερα για τη διαμονή των γυναικών και, αργότερα, ο ιδιαίτερος για τις γυναίκες χώρος των χριστιανικών ναών. Η συνήθεια της απομόνωσης των γυναικών σε ιδιαίτερο χώρο ή σε μία πτέρυγα της… …   Dictionary of Greek

  • Πολωνία — Κράτος της Κεντρικής Ευρώπης. Συνορεύει στα Δ με τη Γερμανία και την Τσεχία, στα ΒΑ με τη Ρωσία και τη Λιθουανία, στα Α με τη Λευκορωσία και την Ουκρανία στα Ν με τη Σλοβακία, ενώ βρέχεται στα Β από τη Βαλτική θάλασσα.H Πολωνία καταλαμβάνει, στη… …   Dictionary of Greek

  • αμφιθέατρο — Οικοδόμημα για θεάματα, τυπικό της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής. Βασικά αποτελείται από μια ελλειπτική κονίστρα, την αρένα (ονομάστηκε έτσι γιατί ήταν στρωμένη με άμμο και στα λατινικά, arena σημαίνει άμμος), γύρω από την οποία βρίσκονται σε κλιμακωτή …   Dictionary of Greek

  • βασιλική — Ονομασία δημόσιου ρωμαϊκού κτιρίου και ενός ορισμένου αρχιτεκτονικού τύπου της χριστιανικής εκκλησίας που κατά την επικρατέστερη άποψη προήλθε από ανάλογες ειδωλολατρικές κατασκευές. ρωμαϊκή β. Χαρακτηριστικό κτίριο των ρωμαϊκών πόλεων,… …   Dictionary of Greek

  • δίπυλος — η, ο (Α δίπυλος, ον) 1. αυτός που έχει δύο πύλες, δίθυρος 2. το ουδ. ως ουσ. το Δίπυλον η κύρια πύλη τού τείχους της αρχαίας Αθήνας στον Κεραμεικό απ όπου ξεκινούσε η Ιερά Οδός αρχ. 1. ναός τού Ιανού στη Ρώμη 2. υπερώο …   Dictionary of Greek

  • δίστεγος — δίστεγος, ον (AM) το ουδ. ως ουσ. το δίστεγον υπερώο, δωμάτιο στο δεύτερο πάτωμα αρχ. 1. (για κτήριο) αυτός που έχει δύο πατώματα 2. αυτός που έχει δύο χωριστά δωμάτια στον ίδιο όροφο. [ΕΤΥΜΟΛ. < δι * + στέγη] …   Dictionary of Greek

  • ικριωτήρ — ἰκριωτήρ, ῆρος, ὁ (Α) [ικριώ] 1. ορθοστάτης που υποστηρίζει στοά ή υπερώο 2. στον πληθ. oἱ ἰκριωτῆρες α) το πάτωμα τού καταστρώματος πλοίου β) τα ικριώματα* …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”